Thema: balans.

“Gewoon omdat rood een mooie kleur is.”

‘Mijn weg liep via mijn hoofd. Ik kom uit de wereld van analyse en argumentatie. Ik promoveerde, kreeg een baan op niveau, maar het gevoel ontbrak. Dat ging lang goed, want ik kon kritisch denken en mijn mening met rede omkleden.

Maar acht jaar geleden raakte ik geheel uit balans. Tegenwoordig probeer ik te leren dat ik niet alles hoef te beargumenteren. Als ik een rood schilderij mooi vind, misschien wel omdat ik rood een mooie kleur vind, dan is dat goed.

Het gastconservatorschap heb ik op mijn eigen manier ingevuld. Als thema koos ik Balans, want daar gaat mijn leven op dit moment over. Gewoon kijken en geen oordeel hebben. De kunstwerken koos ik vrij snel uit omdat ik er niet teveel over wilde nadenken. Waarom ik iets mooi vind, leg ik naast mij neer, anders krijg je een verhaal dat er nauwelijks toedoet. Hoe je iets ervaart is afhankelijk van zoveel factoren, onder andere van je emoties op dat moment.

Als ik iets mooi vond, koos ik het. Punt. Het was een ontdekking dat ik redelijk snel kon kiezen, terwijl ik dacht een probleem te hebben met kiezen. Als de bewoners of bezoekers van Molenschot zien wat ik zie, is dat mooi, maar dat vind ik geen noodzaak. Bij kunst draait het om: wat doet het met mij. Ik zoek de emotie en dat moet een wisselwerking zijn met mezelf.’